Urodził się 10 października 1906 r. w Zbyszynie koło Płońska w wielodzietnej rodzinie chłopskiej. Po ukończeniu pięciu klas Szkoły Powszechnej w Błominie - Jeżach został uczniem płońskiego Gimnazjum. Po sześcioletniej edukacji na skutek ciężkich warunków materialnych rodziców musiał w 1924 r. przerwać naukę.
Od 1 stycznia 1925 r. rozpoczął pracę w zawodzie nauczycielskim na Kresach Wschodnich. Początkowo był nauczycielem w Szkole powszechnej w Padniewiczach, a następnie w Łapkach. Dalsza jego droga pedagogiczna związana była z regionem północnego Mazowsza. W roku szkolnym 1927/28 pełnił obowiązki kierownika Szkoły Powszechnej w Grodźcu w gminie Czerwińsk. Od 16 września 1928 r. zamieszkał na stałe w Płońsku, gdzie pracował jako nauczyciel Szkoły Powszechnej nr 1 do wybuchu II wojny światowej.
Już w pierwszych latach pracy pedagogicznej zdołał podwyższyć swoje kwalifikacje zawodowe uzyskując między innymi:
- Świadectwo Pierwszego Egzaminu Nauczycielskiego (w 1926 r.)
- Świadectwo Drugiego Egzaminu Nauczycielskiego (w 1929 r.)
- Świadectwa ukończenia Państwowego Wyższego Kursu Nauczycielskiego w Warszawie w zakresie przedmiotów matematyczno - fizycznych (w 1931 r.)
W Płońsku również założył rodzinę. Jego żona Marta również była nauczycielką. Córka Wanda jest lekarzem.
Na biografii nauczycielskiej Kruszewskiego tragiczne piętno wycisnął okres okupacji. po klęsce wrześniowej 1939 r. powstała Tajna Organizacja Nauczycielska, która miała swoich łączników również na terenie Płońska i powiatu płońskiego. Wraz z wieloma pedagogami rozpoczął tajne nauczanie. Zdążył przepracować tylko cztery miesiące, ponieważ 6 kwietnia 1940 r. razem z grupą innych nauczycieli został aresztowany i wywieziony do obozu koncentracyjnego.
Kruszewski był więziony w obozach w Działdowie, Dachau, Mauthausen i Gusen.
Po wyzwoleniu obozu 5 maja 1045 r. powierzono Mu funkcję pierwszego kierownika transportu kolejowego, obejmującego setki byłych polskich więźniów politycznych z miejsca kaźni w Mauthausen. Do Płońska powrócił dopiero 26 czerwca tegoż roku. Jeszcze tego samego dnia zgłosił się do Inspektora Szkolnego, celem podjęcia pracy. Odtąd jego dalsze powojenne losy nauczycielskie związane były z tym miastem.
W wyzwolonej Polsce płońskie władze oświatowe powierzyły Mu kierownictwo Szkoły Podstawowej nr 1. Jednocześnie przystąpił z własnej inicjatywy do zorganizowania Szkoły Zawodowej. Przez kilka lat prowadził więc dwie szkoły.
Od 1 września 1950 r. na własną prośbę został przeniesiony na etat nauczyciela i jednocześnie pełnił obowiązki dyrektora Szkoły Zawodowej.
W następnych latach rozbudował kierowaną przez siebie Szkołę organizując w 1962 r. Technikum Odzieżowe, a od 1 września 1965 r. Technikum Mechaniczne. Z jego inicjatywy wybudowano obecny kompleks Zespołu Szkół Zawodowych nr 1 im. Stanisława Staszica.
Od 1 września 1966 r. nastąpiło oddzielenie się dwóch szkół: Technikum Odzieżowego i Technikum Mechanicznego mających wspólne korzenie. Dyrektorem Technikum Mechanicznego i Zasadniczej Szkoły Zawodowej był nadal Franciszek Kruszewski. funkcje tę pełnił do 31 sierpnia 1970 r. kiedy to przeszedł na zasłużoną emeryturę.
Nadal przez jeszcze osiem lat pracował w tej Szkole w niepełnym wymiarze godzin jako nauczyciel emerytowany. Interesował się również historią naszego miasta, a szczególnie oświaty. Był współautorem rozdziału o tajnym nauczaniu w okresie okupacji zamieszczonym w monografii z 1983 r. pt. "Dzieje miasta Płońska".
Oprócz obowiązków zawodowych pełnił wiele funkcji społecznych. Miedzy innymi przez kilka kadencji był prezesem Płońskiego Zarządu oddziału ZNP. Przez 20 lat piastował mandat radnego Prezydium Rady Narodowej w Płońsku. był związany z ruchem ludowym. Na licznych spotkaniach z młodzieżą mówił o życiu codziennym w obozach koncentracyjnych.
Za to ogromne zaangażowanie w pracy zawodowej i społecznej otrzymał wiele odznaczeń. Ważniejsze z nich to Srebrny i Złoty krzyż Zasługi (1956 r.), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1960 r.). Do odznaczeń tych nie przywiązywał wielkiej wagi, gdyż obcy mu był jakikolwiek egocentryzm: o sobie mówił niechętnie i jakby z pewnymi oporami.
Był wzorem cnót etycznych polskiego nauczyciela. Odznaczała się dużą wiedzą, talentem organizatorskim i pedagogicznym, należał do tej części pokolenia Kolumbów, w których wojna pozostawiła trwały ślad. Był człowiekiem o wielkiej kulturze osobistej, życzliwym dla innych, oddanym w pełni pracy nauczycielskiej, która dawała Mu dużo satysfakcji.
Na trwałe zapisał się w dziejach szkolnictwa płońskiego, zwłaszcza zawodowego. W pamięci nauczycieli i wychowanków pozostał jako wzorowy pedagog i organizator, szlachetny i szczery patriota. Zmarł 15 stycznia 1994 r.
Źródło: "Dzieje Zespołu Szkół Zawodowych nr 1 im. Stanisława Staszica w Płońsku 1945-1996".
Urodził się 4 lipca 1933 r. w Płocku Szkołę Podstawową ukończył w Strupczewie. Egzamin dojrzałości w Liceum Ogólnokształcącym dla Pracujących w Płocku złożył w 1953 r. W 1954 r. rozpoczął studia na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Łódzkiego. Po zdaniu egzaminu magisterskiego w 1958 r. i zawarciu małżeństwa podjął pracę nauczyciela w III Liceum Ogólnokształcącym w Skarżysku-Kamiennej. Od 1 września 1959 r. rozpoczął pracę w Płońsku na etacie nauczyciela języka polskiego w Zasadniczej Szkole Zawodowej. Z początkiem roku szkolnego 1961/62 został mianowany zastępcą dyrektora. Na tym stanowisku pracował do roku 1970. Od 1 września 1971 r. przeszedł na stanowisko z-cy dyrektora w Technikum Elektrycznym im. Marii Skłodowskiej-Curie w Płocku. W 1974 r. ukończył Podyplomowe Studium na Politechnice Warszawskiej w zakresie kierowania szkołą zawodową, a w trzy lata później otrzymał dyplom Studium w Instytucie Kształcenia Nauczycieli w Kaliszu (organizacja i zarządzanie oświatą).
W 1976 r. został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i otrzymał Nagrodę Ministra Oświaty i Wychowania. Od 1 września 1982 r. przeniósł się do Zespołu Szkół Nr 2 w Płocku, gdzie pracował do przejścia na emeryturę w dniu 1 września 1984 r. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w 1990 r. Zmarł 5 czerwca 2009 r.
Źródło: "Dzieje Zespołu Szkół Zawodowych nr 1 im. Stanisława Staszica w Płońsku 1945-1996".
Urodził się 9 stycznia 1938 r. w Królewie. Absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Płońsku z 1955 r. W 1961 r. uzyskał dyplom magistra inżyniera mechaniki na Wydziale Maszyn Roboczych i Pojazdów Politechniki Warszawskiej. Kilka lat pracował w zakładzie mechanicznym. Od 1 sierpnia 1966 r. był zatrudniony w ZSZ Nr 1 w Płońsku; początkowo na stanowisku zastępcy kierownika warsztatów, następnie kierownika, a od 1 września 1971 r. dyrektora, do momentu przejścia na emeryturę, to jest 30 września 1990 r.
W okresie, gdy pełnił funkcję dyrektora Szkoły, została nawiązana owocna współpraca z wieloma zakładami produkcyjnymi, jak np. OZT i MD w Płońsku i z FSO na Żeraniu. Zrealizowano wiele inwestycji w zakresie prac remontowych i restauracyjnych. ZSZ Nr 1 otrzymała wówczas imię Stanisława Staszica.
Za całokształt pracy zawodowej i społecznej otrzymał między innymi: Medal Komisji Edukacji Narodowej (1980 r.), Złoty Krzyż Zasługi (1986 r.) oraz Srebrny Medal Za zasługi dla obronności kraju (1986 r.). Zmarł 30-09-2001 r.
Źródło: "Dzieje Zespołu Szkół Zawodowych nr 1 im. Stanisława Staszica w Płońsku 1945-1996".
Urodziła się 7 września 1934 r. w Łuszczanowie (woj płockie). Absolwentka Liceum Ogólnokształcącego w Gąbinie z 1954 r. W 1958 r. uzyskała dyplom magistra fizyki na Uniwersytecie Warszawskim. W okresie 1958-1971 pracowała w ZSZ Nr 1 w Płońsku na etacie nauczycielki fizyki. Od 1 września 1971 r. została zastępcą dyrektora d/s dydaktyczno-wychowawczych. Od stycznia 1988 r. — 31 sierpnia 1989 r. pełniła funkcję dyrektora Szkoły.
Zorganizowała pracownię fizyki. Jako wicedyrektor podjęła wiele inicjatyw w zakresie działalności wychowawczej. W 1977 r. ukończyła Studium Podyplomowe Organizacji i Zarządzania Oświatą dla Dyrektorów Szkół Zawodowych w Centrum Doskonalenia Nauczycieli w Kaliszu. Podwyższyła również swoje kwalifikacje, uzyskując drugi stopień specjalizacji zawodowej. W okresie pełnienia funkcji dyrektora przeprowadzono wiele prac remontowych i porządkowych.
Za pracę zawodową i społeczną otrzymała wiele odznaczeń i wyróżnień, wśród nich: Złoty Krzyż Zasługi (1978 r.) i Medal Komisji Edukacji Narodowej (1982 r.).
Źródło: "Dzieje Zespołu Szkół Zawodowych nr 1 im. Stanisława Staszica w Płońsku 1945-1996".
Urodził się 17 lipca 1950 r. w Leitnie k/Parczewa na Lubelszczyźnie. Ukończył Technikum Mechaniczne we Włodawie. Następnie odbył cztery lata studiów na Wydziale Mechanicznym Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie. Dyplom magisterski uzyskał na Politechnice Warszawskiej. W latach 1974-1977 pracował jako inspektor w Wojewódzkim Związku Gminnych Spółdzielni w Olsztynie. W okresie 1977-1990 był nauczycielem przedmiotów technicznych w ZSZ Nr 1 w Płońsku.
Od 1 października 1990 r. do sierpnia 2015 r. był dyrektorem tej Szkoły. W 1987 r. prowadził otwarte lekcje dla dyrektorów szkół zawodowych w ramach Wojewódzkiej Komisji Postępu Pedagogicznego.
Działacz NSZZ „Solidarność” (był delegatem na I Walny Zjazd Regionu „Mazowsze”),od 1990 r. pełni funkcję radnego w Płońsku, od 1992 r. zaś przewodniczącego Rady Miejskiej (dwie kadencje).
W czasie piastowania funkcji dyrektora szczególny akcent położono (nie zaniedbując procesu dydaktyczno-wychowawczego i opiekuńczego) na realizację inwestycji w zakresie remontów i renowacji budynków szkolnych. Największym osiągnięciem jest dobudowanie nowego skrzydła budynku szkolnego.
Jest miłośnikiem sportu (szczególnie gier zespołowych) i interesujących książek. Posiada tytuł (nadany przez uczniów) — Mistrz Nauczyciel Wychowawca Młodzieży.
Otrzymał nagrodę Kuratora Oświaty (1996 r.). Żonaty z Klarą Hanną z Kruszewskich. Jest ojcem dwóch synów: Bartosza i Macieja.
Źródło: "Dzieje Zespołu Szkół Zawodowych nr 1 im. Stanisława Staszica w Płońsku 1945-1996".
od 01 września 2015 r. dyrektor Zespołu Szkół nr 1 w Płońsku.
Absolwentka klasy o profilu matematyczno – fizycznym Liceum Ogólnokształcącego w Płońsku, Wydziału Rusycystyki i Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego. Studia podyplomowe odbyła w zakresie filologii polskiej na Podyplomowym Studium Filologii Polskiej Instytutu Badań Literackich PAN, zarządzania oświatą oraz pedagogiki rewalidacyjno –terapeutycznej.
W dotychczasowej pracy zawodowej wniosła znaczący udział w przygotowanie zawodowe przyszłych nauczycieli. Dyrektor SP w Krysku, wicedyrektor SP nr 3 im. Stanisława Wyspiańskiego w Płońsku. Ekspert w zakresie awansu zawodowego nauczycieli.
Współautorka Programu Nauczania Języka Rosyjskiego w klasach I-III Gimnazjum oraz podręczników z ćwiczeniami i książką nauczyciela pod nazwą „Прогулка” dla klas I-III gimnazjum, dostosowanych do nowej podstawy programowej. Prowadziła Kurs dla Promotorów i Doradców Metodycznych Języka Rosyjskiego.
Za swoją pracę uhonorowana: Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Nagrodą Ministra Edukacji Narodowej II stopnia, Nagrodą Wójta Gminy Naruszewo, Nagrodą Burmistrza Miasta Płońsk.
Mieszka w Płońsku. Mężatka, ma dwoje dorosłych dzieci.
Ewa Głuchowska
Od dnia 1 września 2020 r. dyrektor Zespołu Szkół Nr 1 im. Stanisława Staszica w Płońsku.
Absolwentka Politechniki Warszawskiej Wydziału Budownictwa, Mechaniki i Petrochemii w Płocku– tytuł magister inżynier. Kurs kwalifikacyjny z przygotowanie pedagogicznego. Studia podyplomowe z pedagogiki kształcenia zawodowego, matematyki, wychowania przedszkolnego, zarządzania oświatą. Ukończyła liczne kursy w tym Szkoła Menedżerów oświaty, Ochrona danych osobowych, Doradztwo zawodowe od diagnozy do ewaluacji, System Informacji Oświatowej, Pomiar dydaktyczny, inne.
Posiada kwalifikacje do zajmowania stanowiska nauczyciela w zakresie przedmiotów ogólnokształcących (chemia, matematyka) oraz przedmiotów zawodowych.
W dotychczasowej pracy zawodowej:
- nauczyciel dyplomowany,
- dyrektor Zespołu Szkół Ogólnokształcących w Szczytnie, wicedyrektor Liceum Ogólnokształcącego dla Dorosłych w Płońsku, dyrektor przedszkola Kolorowe kredki,
- ekspert Wydziału Egzaminów Zawodowych Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej w Warszawie (koordynator OKE odpowiedzialny za opracowywania materiałów egzaminacyjnych, prowadzący szkolenia dla egzaminatorów, prowadzący szkolenia dla dyrektorów szkół w zakresie organizacji Egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie),
- egzaminator Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej w Warszawie w zakresie egzaminu maturalnego,
- koordynator projektu unijnego Uczę się dla siebie.
Posiada wiedzę i umiejętności z zakresu pomiaru dydaktycznego i oceniania zewnętrznego, doskonalenia kompetencji nauczycieli w zakresie diagnozy edukacyjnej.
Koordynator i pomysłodawca wielu projektów i przedsięwzięć za które otrzymała nagrody: nagrody Wójta Gminy Załuski w okresie od 14.10.2011 do 14.10.2015 (jako dyrektor Zespołu Szkół Ogólnokształcących w Szczytnie) oraz nagrody Dyrektora Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej w Warszawie w okresie od 14.10.2017 do 14.10.2019 (jako ekspert Wydziału Egzaminów Zawodowych Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej w Warszawie).