„Świat chłopięcych marzeń, Indianie i Kapitan Hook
czyli „Piotruś Pan-Peter Pan” w Teatrze Buffo”

28 marca bieżącego roku po raz kolejny wybraliśmy się do teatru Janusza Józefowicza na spektakl w języku angielskim. Tym razem była to sceniczna adaptacja powieści Jamesa Matthew Barrie „Piotruś Pan” autorstwa Barry’ego Goldmana and Petera Joucla.

Wycieczkę zorganizowała Anna Jackiewicz – Ochidi. Opiekę sprawowały Małgorzata Zielińska – Nosarzewska oraz Agnieszka Urban. Na wycieczkę wybrały się klasa III TI i I LW.


Wyjazdy do teatru Buffo na sztuki anglojęzyczne stały się już coroczną tradycją w naszej szkole, tegoroczna wizyta i tym razem okazała się inspirująca, zwłaszcza dla młodzieży próbującej swych sił w szkolnej Grupie Teatralnej języka angielskiego A&A działającej przy Zespole Szkół nr 1.

Jak co roku, na scenie zaprezentowali się rodzimi użytkownicy języka angielskiego (native speakers). Tym razem było ich pięcioro - trzech mężczyzn i dwie kobiety. Tradycyjnie, poczucie humoru twórców dało o sobie znać już po kilku minutach. Zabawne scenki zdarzały się co chwilę.

Szczególne wrażenie zrobił na nas odtwórca Kapitana Haka, Alex Falkowski. Rozbawił i zachwycił publiczność nie tylko komiczną werwą i sceniczną charyzmą, ale także umiejętnościami lingwistycznymi. W uroczy sposób przywitał się z żeńską częścią publiczności, w dodatku zrobił to w języku polskim. Być może, polsko brzmiące nazwisko nie jest tu przypadkiem. Pomimo, że przedstawienie nie było bardzo kosztowną produkcją, okazało się być bardzo interesujące. Zostały zastosowane niezwykle ciekawe rozwiązania, jak choćby podniebna podróż do Nibylandii czy rozmowy z wróżką Dzwoneczkiem.

Publiczność z zaciekawieniem odebrała przemyślaną inscenizację przygotowaną przez inscenizatorów Zahra Mansouri , Abi bath i Emmę Treleaven. Podpatrzylismy kilka ciekawych rozwiązań w charakteryzacji sceny i grze aktorskiej.

Zaimponowała nam umiejętność płynnego przejścia z jednej postaci do drugiej, gdyż aktorzy wcielili się jednocześnie w kilka postaci. Pomysłowość w tej kwestii jest cechą charakterystyczną tej objazdowej grupy teatralnej.

„Piortuś Pan” w Teatrze Buffo to przykład ciekawie i barwnie budowanej opowieści o wiecznym chłopcu, którego urzeka świat bez rodzicielskich układów. Adaptacja powieści Jamesa Matthew Barrie na scenie warszawskiego teatru Buffo , przeprowadziła widza przez intrygi piracko-indiańskie, dziewczęco-chłopięcą przyjaźń Piotrusia i Wendy oraz przemyślenia Piotrusia Pana.

Młodzież bawiła się bardzo przyjemnie. W tej adaptacji reżyserzy wprawili w ruch wszystkich aktorów, którzy tańczyli, podskakiwali, przewracali się, fikali koziołki i uprawiali pojedynki. Niby nic w tym wyjątkowego, ale to niebywała umiejętność przekonać aktorów kwestie do uprawiania scenicznego „szaleństwa“. Dodatkowo, widać było, że cała obsada doskonale się bawi, przenosząc dobry humor między widzów. Barwnie ubrani piraci, chłopcy i pozostali bohaterowie, biegali po scenie wesoło chichocząc do widowni, piraci trzymali publiczność na muszce celując do nich ze swoich strzelb, a Piotruś Pan zaangażował uwagę całej publiczności prosząc o wskrzeszenie swej wróżki Dzwoneczka brawami. Tak zapewnili sobie poklask jeszcze przed zakończeniem przedstawienia-sukces murowany.

Piotruś Pan w teatrze Buffo, jak i w powieści poruszył wiele wątków, miedzy innymi potrzebę miłości matczynej, niechęć do dorośnięcia i bycia odpowiedzialnym oraz życie z wiecznym chłopcem.

Grający główną postać Brendan Purcell wdzięcznie opowiadał innym swoje pogmatwane dzieje, wywołując współczucie i lekkie zdziwienie. Jak to, on nie potrzebuje mamy i taty? Cała drużyna chłopców z Nibylandii też właściwie nie potrzebowała rodziców, tęskniła jedynie za pięknymi opowieściami na dobranoc, dlatego szybko zaakceptowała Wendy, choć wcześniej jeden z chłopców był o krok od uśmiercenia jej.

Piotruś Pan trochę zajmuje się jak straszy brat chłopcami z Nibylandii, a trochę zastanawia się nad zasadami, jakimi rządzi się świat. Staje odważnie do konfrontacji z Kapitanem Hakiem, kiedy okazuje się, że ten podstępnie odebrał mu Wendy.

W bajkowej scenerii jest i miejsce na grozę, Kapitan Hak zakłada swój hak, kiedy ma ochotę stylizować się na okrutnego. Intencją realizatorów była plastyczna i muzycznie dopracowana historia przysłowiowego wiecznego chłopca. Dużo śpiewu, tańce i indiańskie rytuały to, jak się okazało, właściwy przepis na sukces.

Obsada:
Brendan Purcell -Piotruś Pan
Erica Birtles -Wendy
Helen Day -Pani Darling / Zagubiony Chłopiec / Pirat
Alex Falkowski -Pan Darling / Zagubiony Chłopiec / Kapitan Hak
Phil Bishop John / Zagubiony Chłopiec / Pirat
Peter Joucla -Reżyser
Emilie Perraudeau -Drugi reżyser
Peter Joucla -Aranżacje muzyczne
David Aird -Dyrektor muzyczny
Kit Massey and Alice Williamson -Muzycy
Zahra Mansouri -Inscenizacja i kostiumy
Abi bath and Emma Treleaven –Asystenci inscenizatora
Johannes Rossbach – choreografia sceniczna
Christian Baltes –Światło i dźwięk
Andrew Florides –Zdjęcia

Uczniowie wrócili pełni wrażeń. Była to kolejna ciekawa lekcja języka angielskiego. Uczniowie mogli podziwiać nie tylko żywy angielski native actors ale także grę profesjonalnych aktorów na żywo.


Przygotowała
Anna Jackiewicz – Ochidi.